الگوهای تعلیمی قابل تقلید در داستان¬های قرآنی (بررسی موردی: داستان سلیمان و ایوب علیهما السلام)

قرآن کریم کتاب هدایت است و مخاطبان این مائده آسمانی، همة انسان­ها و طبقات مختلف جامعه در طول تاریخ بوده و هستند، تحقق چنین هدفی در گرو توجه به استعدادهای متفاوت افراد و استفاده هنری از همة گنجایش­های زبانی است. در این پژوهش، با روش توصیفی – تحلیلی، جلوه­های زیباشناختی هنری در داستان­های تعلیمی قرآن کریم، با تکیه بر داستان دو تن از پیامبران الهی، حضرت سلیمان و حضرت ایوب که به ظاهر زندگی متضادی با هم دارند، در مقاطع زمانی مختلف، واکاوی، سپس با هم مقایسه شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می­دهد که در شیوة بیان این دو داستان، یک الگوی تعلیمی قابل تقلید در هنر داستان­نویسی وجود دارد. در این الگوی قرآنی به داستان­نویسان آموخته می­شود که در هنر متعهد، شکل­های بسیار متنوعی می­تواند متصور باشد و هنرمندان با خلاقیت­های هنری خود، از مسیرهای متفاوت و حتی گاهی متضاد، می­توانند به هدفی واحد دست یابند و هنر را در خدمت تعلیم و تربیت قرار دهند.